معامله قرن؛ ضعیف ترین طرح برای حل مسئله فلسطین
[ad_1]
در تاریخ 72 ساله منحوس رژیم صهیونیستی برای اولین بار اسرائیلی‌ها در تشکیل کابینه با بحران روبرو شده‌اند. در یک سال گذشته سه بار انتخابات برگزار شد و هر بار پارلمان اسرائیل منحل و انتخابات جدیدی برگزار شد و در حقیقت آخرین انتخابات تکراری بر انتخابات قبلی بود و این رژیم نتوانست کابینه‌ای یک پارچه تشکیل بدهد. در نهایت دو حزب رقیب یعنی حزب آبی و سبز و حزب آقای نتانیاهو ناگزیر شدند کابینه‌ای مشترک تشکیل بدهند. در حقیقت اسرائیل با شرایطی روبرو شد که باید در دوره‌ای چهار ساله عملاً دو دولت را تجربه کند. با توجه به اختلافات گانتز و نتانیاهو پیش بینی می‌شود توافق فعلی که بین این دو نفر انجام شده است توافقی شکننده باشد و کابینه مشترک در آینده نزدیک با بن بست روبرو می‌شود.
تأثیر مسئله اختلافات بر سر مساله کابینه رژیم صهیونیستی بر فلسطین این خواهد بود؛ اختلافی که بین احزاب تشکیل دهنده در دولت اسرائیل برای سامان دادن به مسائل داخلی خود استفاده می‌کنند و در حقیقت به وحدت بیشتری نزدیک می‌شوند. نشانه‌هایی از این نکته در میان گروههای فلسطینی مشاهده می‌شود ولی در سطح منطقه اتفاق جدیدی نمی‌افتد و اسرائیلی‌ها موفق به انجام کار عمده و جدیدی نمی‌شوند. شاید همان کارهای گذشته خود از جمله حمله هر از گاهی و محدود به نقطه‌ای در سوریه را ادامه بدهند. اما این موارد در عمل چیزی را به نفع اسرائیل تغییر نمی‌دهد. در حقیقت تفاوت عمده‌ای در منطقه پدید نمی‌آید اما اسرائیل ضعیف‌تر شده و این ضعف می‌تواند برای گروههای مخالف اسرائیل در منطقه فضایی جدیدی ایجاد کند و آنها را به سمت همگرایی بیشتر سوق بدهد.
آمریکایی‌ها و اسرائیل رابطه‌ای سنتی با یکدیگر دارند. از سال 1948 با تشکیل شدن رژیم غیر مشروع اسرائیل آمریکایی‌ها رابطه‌ای نسبتاً راهبردی با اسرائیلی‌ها داشتند و همین رابطه ادامه پیدا کرده است اما آمریکایی‌ها امروز بیش از گذشته درگیر مسائل داخلی خود هستند و مسائل منطقه‌ای آمریکا در عراق و افغانستان و سوریه باعث شده است قدرت حمایتی آمریکا نسبت به اسرائیل عملاً رو به ضعف برود.
در 72 سالی که از حیات اسرائیل می‌گذرد ماجرای امسال و وضعیت دولت در این کشور پدیده‌ای جدید به شمار می‌رود که بی شک نشانگر ضعیف شدن اسرائیل است. این کشور توانایی توجیه شهروندان خود و منطقی نشان دادن سیاست‌های خود را ندارد. این مساله بر آینده اسرائیل اثر می‌گذارد ولی میزان این اثر باید در طول زمان مشخص شود زیرا نتیجه‌ای آنی و فوری نخواهد داشت.
چالش های اسراییل با فلسطین حل نمی شود
مساله معامله قرن نیز در عمل فقط یک نکته داشت و آن امضای یهودی سازی سرزمین فلسطین توسط آمریکایی‌ها بود این سیاست با دشواری‌های بسیاری روبرو است. طرف اصلی فلسطینی‌ها هستند و آنها باید به نتیجه رسیدن طرح ترامپ را بپذیرند ولی فلسطینیان در مقابل این طرح قرار گرفته‌اند. اگر طرح‌های چندین ساله گذشته را مرور کنیم متوجه می‌شویم معامله قرن ضعیف‌ترین طرحی است که ارائه شده است. ولی ترامپ با استفاده از دستگاه تبلیغاتی خود تلاش کرده است این طرح را موفق اعلام کند و از این منظر این طرح در فضای رسانه‌ای بیش از سایر طرح‌ها مطرح شده است. به نظر می اید که اتفاق خاصی نیفتاد و بر قدرت اسرائیل نیز اضافه نشده است. اسرائیل همچنان همان قدرت نامشروع را دارد. چالش‌های اسرائیل با فلسطینیان حل نشده و چالش او با حوزه عربی نیز حل نخواهد شد حتی چالش‌های اخیر او با اروپا بر سر مساله دو دولت نیز ادامه خواهد داشت.
ترامپ تهور بیشتری به خرج داده و حتی کارهایی را در منطقه به اجرا گذاشته که آمریکایی‌ها نیز با آن موافقت ندارند از جمله الحاق بلندی‌های جولان به اسرائیل و یا انتقال سفارت آمریکا از پایتخت اسرائیل به بیت المقدس البته این گام‌ها بیشتر نمایشی و نمادین است و بعید به نظر می‌رسد این مسائل صحنه را به نفع اسرائیلی‌ها تغییر دهد.
در تاریخ 72 ساله منحوس رژیم صهیونیستی برای اولین بار اسرائیلی‌ها در تشکیل کابینه با بحران روبرو شده‌اند. در یک سال گذشته سه بار انتخابات برگزار شد و هر بار پارلمان اسرائیل منحل و انتخابات جدیدی برگزار شد و در حقیقت آخرین انتخابات تکراری بر انتخابات قبلی بود و این رژیم نتوانست کابینه‌ای یک پارچه تشکیل بدهد. در نهایت دو حزب رقیب یعنی حزب آبی و سبز و حزب آقای نتانیاهو ناگزیر شدند کابینه‌ای مشترک تشکیل بدهند. در حقیقت اسرائیل با شرایطی روبرو شد که باید در دوره‌ای چهار ساله عملاً دو دولت را تجربه کند. با توجه به اختلافات گانتز و نتانیاهو پیش بینی می‌شود توافق فعلی که بین این دو نفر انجام شده است توافقی شکننده باشد و کابینه مشترک در آینده نزدیک با بن بست روبرو می‌شود.
اسرائیل ضعیف‌تر شده و این ضعف می‌تواند برای گروههای مخالف اسرائیل در منطقه فضایی جدیدی ایجاد کند و آنها را به سمت همگرایی بیشتر سوق بدهد.
تأثیر مسئله اختلافات بر سر مساله کابینه رژیم صهیونیستی بر فلسطین این خواهد بود؛ اختلافی که بین احزاب تشکیل دهنده در دولت اسرائیل برای سامان دادن به مسائل داخلی خود استفاده می‌کنند و در حقیقت به وحدت بیشتری نزدیک می‌شوند. نشانه‌هایی از این نکته در میان گروههای فلسطینی مشاهده می‌شود ولی در سطح منطقه اتفاق جدیدی نمی‌افتد و اسرائیلی‌ها موفق به انجام کار عمده و جدیدی نمی‌شوند. شاید همان کارهای گذشته خود از جمله حمله هر از گاهی و محدود به نقطه‌ای در سوریه را ادامه بدهند. اما این موارد در عمل چیزی را به نفع اسرائیل تغییر نمی‌دهد. در حقیقت تفاوت عمده‌ای در منطقه پدید نمی‌آید اما اسرائیل ضعیف‌تر شده و این ضعف می‌تواند برای گروههای مخالف اسرائیل در منطقه فضایی جدیدی ایجاد کند و آنها را به سمت همگرایی بیشتر سوق بدهد.
آمریکایی‌ها و اسرائیل رابطه‌ای سنتی با یکدیگر دارند. از سال 1948 با تشکیل شدن رژیم غیر مشروع اسرائیل آمریکایی‌ها رابطه‌ای نسبتاً راهبردی با اسرائیلی‌ها داشتند و همین رابطه ادامه پیدا کرده است اما آمریکایی‌ها امروز بیش از گذشته درگیر مسائل داخلی خود هستند و مسائل منطقه‌ای آمریکا در عراق و افغانستان و سوریه باعث شده است قدرت حمایتی آمریکا نسبت به اسرائیل عملاً رو به ضعف برود.
در 72 سالی که از حیات اسرائیل می‌گذرد ماجرای امسال و وضعیت دولت در این کشور پدیده‌ای جدید به شمار می‌رود که بی شک نشانگر ضعیف شدن اسرائیل است. این کشور توانایی توجیه شهروندان خود و منطقی نشان دادن سیاست‌های خود را ندارد. این مساله بر آینده اسرائیل اثر می‌گذارد ولی میزان این اثر باید در طول زمان مشخص شود زیرا نتیجه‌ای آنی و فوری نخواهد داشت.
چالش‌های اسرائیل با فلسطینیان حل نشده و چالش او با حوزه عربی نیز حل نخواهد شد حتی چالش‌های اخیر او با اروپا بر سر مساله دو دولت نیز ادامه خواهد داشت.
چالش های اسراییل با فلسطین حل نمی شود
مساله معامله قرن نیز در عمل فقط یک نکته داشت و آن امضای یهودی سازی سرزمین فلسطین توسط آمریکایی‌ها بود این سیاست با دشواری‌های بسیاری روبرو است. طرف اصلی فلسطینی‌ها هستند و آنها باید به نتیجه رسیدن طرح ترامپ را بپذیرند ولی فلسطینیان در مقابل این طرح قرار گرفته‌اند. اگر طرح‌های چندین ساله گذشته را مرور کنیم متوجه می‌شویم معامله قرن ضعیف‌ترین طرحی است که ارائه شده است. ولی ترامپ با استفاده از دستگاه تبلیغاتی خود تلاش کرده است این طرح را موفق اعلام کند و از این منظر این طرح در فضای رسانه‌ای بیش از سایر طرح‌ها مطرح شده است. به نظر می اید که اتفاق خاصی نیفتاد و بر قدرت اسرائیل نیز اضافه نشده است. اسرائیل همچنان همان قدرت نامشروع را دارد. چالش‌های اسرائیل با فلسطینیان حل نشده و چالش او با حوزه عربی نیز حل نخواهد شد حتی چالش‌های اخیر او با اروپا بر سر مساله دو دولت نیز ادامه خواهد داشت.
ترامپ تهور بیشتری به خرج داده و حتی کارهایی را در منطقه به اجرا گذاشته که آمریکایی‌ها نیز با آن موافقت ندارند از جمله الحاق بلندی‌های جولان به اسرائیل و یا انتقال سفارت آمریکا از پایتخت اسرائیل به بیت المقدس البته این گام‌ها بیشتر نمایشی و نمادین است و بعید به نظر می‌رسد این مسائل صحنه را به نفع اسرائیلی‌ها تغییر دهد.
[ad_2]
Source link
